Purenit czy klinaryt są preparatami stosowanymi w budownictwie. Który z nich jest skuteczniejszą izolacją? Jakie są ich zalety i wady? Poniżej przedstawiamy oba materiały i ich zastosowanie.
Co to jest purenit?
Purenit jest substancją, która powstaje z odpadu poliuretanu poprzez dodanie do niego składników utwardzających. Z purenitu są wstanie powstać płyty o różnej grubości i gęstości nawet do 550 kg/m3.
Purenit jest bardzo trwały i odporny na wodę, chemikalia, wysokie temperatury a także na starzenie, dodatkowo nie degradują go kleje z rozpuszczalnikami, co jest dużym plusem przy stosowaniu.
Preparat ten znalazł zastosowanie jako wielofunkcyjny materiał konstrukcyjny oraz alternatywa dla materiałów drewnopochodnych.
Musimy zwrócić uwagę na to, że substancję tę można łączyć poprzez skręcanie lub klejenie z innymi materiałami, używa jej się przy montażu okien, drzwi czy rolet, szczególnie o dużych gabarytach.
Zalety purenitu
Purenit ma wiele zalet, takich jak:
- może wytrzymać duże obciążenie;
- może być pokryty szeroką gamą powłok;
- jeżeli ma styczność z wilgocią nie pęcznieje;
- wysokie działanie izolacyjne;
- materiał ten jest łatwy do cięcia i frezowania.
Co to jest klinaryt?
Klinarytem nazywamy podwaliny pod drzwi i okna, montowane domach i mieszkaniach. Produkowany jest on ze specjalnie utwardzonego polistyrenu espandowanego.
Jest to całkiem nowy preparat, o wiele twardszy i wytrzymalszy od stosowanego najczęściej polistyrenu ekstrudowanego. Blok podprogowy, wyprodukowany właśnie z tego materiału świetnie podtrzymuje okna i drzwi przesuwne. Dodatkowo jego wyjątkowe cechy sprawiają, że czasami jest on montowany pod zwykłymi drzwiami w celu wzmocnienia progu wejściowego. Kolejną kwestią jest jego montaż, który jest bardzo prosty i szybki, więc klinaryt jest stosowany coraz powszechniej.
Zalety klinarytu
Zaletami purenitu są między innymi:
- dobra termoizolacja;
- łatwość z montażu;
- bardzo trwały i wytrzymały na uszkodzenia.
Ciepły montaż po zamontowaniu okien
Na początek musimy wyjaśnić o co dokładnie chodzi w ciepłym montażu. Metoda ta jest nieco bardziej skomplikowana i czasochłonna niż metoda standardowego montowania okien.
Podczas standardowego montażu okien używa się specjalnej pianki, która powinna ona stanowić izolację termiczną i akustyczną w domu. W większości przypadków pianka ta wypełnia swoje zadanie w mniejszym czy w większym stopniu, lecz montaż z tylko jej pomocą pianki nie jest najlepszym pomysłem.
Metoda ta nie jest do końca skuteczna i może powodować, że okna nie będą do końca szczelne, wskutek czego, mogą pojawić się niezbyt przyjemne skutki uboczne – uciekanie ciepła z pomieszczenia, czy nawet możliwość wystąpienia pleśni lub wilgoci w naszym domu, co ma bardzo zły wpływ na stan naszego zdrowia.
Właśnie dlatego wprowadzono nową technologię – ciepły montaż. Polega on na bardziej dokładnym zamontowaniu okien, dzięki czemu zwiększa się jakość izolacji, a utraty ciepła, jak i występowanie pleśni i wilgoci, nie będzie możliwe.
Ciepły montaż jest metodą warstwową – poprzez wykorzystanie dodatkowych warstw izolacyjnych, zapewniamy dodatkowe zabezpieczenie. Jeżeli używamy tej metody, powinniśmy korzystać ze specjalnych taśm izolacyjnych, które świetnie zapewniają izolację.
Przechodząc do kwestii samego montażu, powinniśmy dokładnie z obu stron okleić ościeżnicę taśmami paroprzepuszczalnych. Jednakże musimy pamiętać o oklejeniu ramy, ponieważ tylko w tym wypadku izolacja będzie na odpowiednim poziomie.
Następnie, gdy już zrobimy wszystko, oklejoną taśmami ramę powinniśmy wstawić standardowo we wnękę okienną, nie zapominając o oczyszczeniu jej z pyłu, ponieważ jeżeli zostanie brudna, czynnik ten może również utrudnić izolację.
Dzięki temu, że taśmy posiadają bardzo mocny klej, idealnie przylegają do ramy i zapewniają świetną izolację, a dodatkowo mamy zamontowaną już wcześniej piankę izolacyjną, co najlepiej chroni nasz dom przed stratami ciepła.
Wylewka pod oknem tarasowym
Wylewka pod oknem tarasowym jest niekiedy niezbędna do poprawnego działania izolacji w naszym domu, z powodu dużych drzwi lub okien tarasowych, które, gdy są słabo izolowane wypuszczają ciepło z ochładzając wnętrze naszego domu. Taką wylewkę jesteśmy wstanie wykonać samemu, ponieważ nie jest to skomplikowany proces.
Wystarczy wyznaczyć miejsce pod wylewkę i odizolować je za pomocą listew lub desek. Następnie przygotować wiadro wylewki, należy stosować się do wszystkich instrukcji z opakowania i mieszać, dopóki konsystencja nie będzie jednolita. Następnie zawartość z wiadra wylać i równo rozprowadzić za pomocą gumowej ściągaczki. Trzeba pamiętać, że wylewka szybko schnie, więc należy ją szybko rozprowadzać i wyrównywać. Następnie pozostawić miejsce z wylewką na 24 godziny i poczekać do wyschnięcia.
Artykuł powstał na podstawie treści ze strony: https://ebudowadomu.pl/
Podobne tematy
- Wylewka anhydrytowa czy cementowa? Wady i zalety rozwiązań
- Wentylacja grawitacyjna – wszystko, co musisz wiedzieć
- Jak przebiega montaż bramy dwuskrzydłowej?
Nazywam się Artur i jestem dekoratorem wnętrz od 5 lat. Współpracuje z największymi firmami w Polsce jeśli chodzi o dystrybucje ekskluzywnych mebli oraz dekoracji do wnętrz. Praca w tym zawodzie jest bardzo satysfakcjonująca, chciałbym aby każdy z was poczuł smak tak przyjemnej pracy.